امیدم را مگیر از من خدایا خدایا خدایا
دل تنگ مرا مشکن خدایا خدایا خدایا
من دور از آشیانم سر به آسمانم بی نصیب و خسته
ماندم جدا ز یاران از بلای طوفان بال من شکسته
امیدم را مگیر از من خدایا خدایا خدایا
دل تنگ مرا مشکن خدایا خدایا خدایا

از حریم دلم رفته رنگ هوس
روز و شب به که گویم در درون قفس
آه در درون قفس

وه که دست قضا بسته بال مرا
روز و شب ز گلویم ناله خیزد و بس آه

ناله خیزد و بس
می زنم فریاد
هرچه باداباد
وای از این طوفان آه
وای از این بیداد

می زنم فریاد
هرچه باداباد
وای از این طوفان
وای از این بیداد آه
وای از این بیداد

امیدم را مگیر از من خدایا خدایا خدایا
دل تنگ مرا مشکن خدایا خدایا خدایا
من دور از آشیانم سر به آسمانم بی نصیب و خسته
ماندم جدا ز یاران از بلای طوفان بال من شکسته

از حریم دلم رفته رنگ هوس
روز و شب به که گویم در درون قفس
آه در درون قفس

وه که دست قضا بسته بال مرا
روز و شب ز گلویم ناله خیزد و بس آه

ناله خیزد و بس
می زنم فریاد
هرچه باداباد
وای از این طوفان
وای از این بیداد آه
وای از این بیداد
وای از این بیداد آه
وای از این بیداد

خونه گرم عشق ما بی تو چه بی فروغه
گریه ی من حقیقی و خنده ی من دروغه
روزایی که نیومدی وای که چه حالی داشتم
مثل گذشته های دور کاشکی دوست نداشتم

عمر پر از حسرت من باری گذشت به هر حال
ثانیه هام یه قرن شد و دقیقه هام هزار سال
عمر پر از حسرت من باری گذشت به هر حال
ثانیه هام یه قرن شد و دقیقه هام هزار سال

وای بیا تا همیشه خودم را واسه تو یه همراه بدونم
نذار با دل ساده بی تو , تو فصل جدایی بمونم
چه التماسی واسه تو تو این صدامه
اگه بیای صد آرزو تو لحظه هامه
چه التماسی واسه تو تو این صدامه
اگه بیای صد آرزو تو لحظه هامه

خونه گرم عشق ما بی تو چه بی فروغه
گریه من حقیقی و خنده من دروغه
روزای که نیومدی وای که چه حالی داشتم

مثل گذشته های دور کاشکی دوست نداشتم
کاشکی دوست نداشتم
کاشکی دوست نداشتم
کاشکی دوست نداشتم

آه
کجا برم خدایا به کی بگم غمم را که غم زبونمو سوزونده
چرا به لب بیارم که آتش درونم تا استخونمو سوزونده

این منم که قمارو باخته
رو نسیم آشیونه ساخته

کجا برم خدایا به کی بگم غمم را که غم زبونمو سوزونده
چرا به لب بیارم که آتش درونم تا استخونمو سوزونده

این منم که قمارو باخته
رو نسیم آشیونه ساخته

مستمو دیوونه ام گریه ی مستی شده همدم شبهای من آه
بر در میخانه ها حلقه شده تا ابد دست تمنای من آه
مستمو دیوونه ام گریه ی مستی شده همدم شبهای من آه
بر در میخانه ها حلقه شده تا ابد دست تمنای من آه
این منم که قمارو باخته
رو نسیم آشیونه ساخته

آه
کجا برم خدایا به کی بگم غمم را که غم زبونمو سوزونده
چرا به لب بیارم که آتش درونم تا استخونمو سوزونده

این منم که قمارو باخته
رو نسیم آشیونه ساخته
این منم که قمارو باخته
رو نسیم آشیونه ساخته

وقتی می یای صدای پات از همه جاده ها میاد
انگار نه از یه شهر دور که از همه دنیا میاد

تا وقتی که در وا میشه لحظه دیدن میرسه
هر چی که جادس رو زمین به سینه من می رسه
آآآآآآآآآآآی
ای که تویی همه کسم بی تو میگیره نفسم
اگه تو رو داشته باشم به هرچی میخوام می رسم
به هر چی میخوام می رسم
وقتی تو نیستی قلبمو واسه کی تکرار بکنم ؟
گلهای خابالودرو واسه کی بيدار بکنم ؟
دسته کبوترای عشق واسه کی دونه بپاشه ؟
مگه تن من می تونه بدون تو زنده باشه ؟
ای که تویی همه کسم بی تو میگیره نفسم
اگه تو رو داشته باشم به هرچی میخوام می رسم
به هر چی میخوام می رسم
ای که تویی همه کسم بی تو میگیره نفسم
اگه تو رو داشته باشم به هرچی میخوام می رسم
به هر چی میخوام می رسم
عزیزترین سوغاتی غبار پیراهن تو
عمر دوباره منه دیدن و بوییدن تو
نه من تو رو واسه خدا نه از روی هوس می خوام
عمر دوباره منی تو رو واسه نفس می خوام

ای که تویی همه کسم بی تو میگیره نفسم
اگه تو رو داشته باشم به هرچی میخوام می رسم
به هر چی میخوام می رسم
ای که تویی همه کسم بی تو میگیره نفسم
اگه تو رو داشته باشم به هرچی میخوام می رسم
به هر چی میخوام می رسم

وقتی می یای صدای پات از همه جاده ها میاد
انگار نه از یه شهر دور که از همه دنیا میاد

تا وقتی که در وا میشه لحظه دیدن میرسه
هر چی که جادس رو زمین به سینه من می رسه
آآآآآآآآآآآی
ای که تویی همه کسم بی تو میگیره نفسم
اگه تو رو داشته باشم به هرچی میخوام می رسم
به هر چی میخوام می رسم

ای توبه ام شکسته از تو کجا گريزم
ای در دلم نشسته از تو کجا گريزم
ای نور هر دو ديده با تو چگونه بينم
وی گردنم ببسته از تو کجا گريزم
تو مقدسي مثل عبادتم
تو رو دوست دارم مثل سعادتم
به تو محتاجم و احتياج من
عادت ِ* ، نميشه ترك عادتم
تو نماي كامل صداقتي
واسه من هميشه در نهايتي
لذت تلاوت به آيه اي
دل نشين از تو هر حكايتي
با تو هم صدا شدن نيت من
عشق تو تمام حيثيت من
سايه بلند تو روي سرم
حافظ ثبات و امنيت من
مثل نوري نور خالي از غبار
مثل خواستن خواستن ديوونه وار
مثل يه عتيقه پاك و بي نظير
اما در دست من بي اعتبار
با تو همصدا شدن نيت من
عشق تو تمام حيثيت من
تو براي من عزيزترين كسي
گل بي عيبي كه دور از دسترسي

زندگي براي من خواستنيه
با تو هم صحبت عيسي نفسي
تو گرانبهاترين عتيقه اي
از تو غافل نميشم دقيقه ای

اي تير غمت را دل عشاق نشانه
جمعي به تو مشغول تو غايب ز ميانه
در ميكده غافل در مدرسه عاقل در صومعه عابد

هم سوخته خاكي
هم بيدل افلاكي
هم ساكن مسجد

زاهد سوي مسجد شد من جانب خمار
من يار طلب كردم او جلوه گه يار
حاجي به ره كعبه من راهي ديدار
پروانه در آتش شد و اسرار عيان ديد
يعني همه جا عكس رخ يار توان ديد
در ميكده غافل در مدرسه عاقل در صومعه عابد

هم سوخته خاكي هم بيدل افلاكي هم ساكن مسجد

ديوانه منم من كه روم خانه به خانه
هر در كه زنم خانه تويي تو

در خانه تويي پرتو كاشانه تويي تو
در ميكده و دير جانانه تويي تو
مقصود من از كعبه و بتخانه تويي تو
مقصود تويي كعبه و بتخانه بهانه
ديوانه منم من كه روم خانه به خانه

اي تير غمت را دل عشاق نشانه
جمعي به تو مشغول تو غايب ز ميانه

در ميكده غافل در مدرسه عاقل در صومعه عابد

هم سوخته خاكي هم بيدل افلاكي هم ساكن مسجد
در ميكده غافل در مدرسه عاقل در صومعه عابد

هم سوخته خاكي هم بيدل افلاكي هم ساكن مسجد

وقتی که از تو دورم
آب واسه من میمیره
دلم میون سینه
پرنده ای اسیره
هزار و یک حرف تو دلم
برات نگفته دارم
وقتی نگام بهت میفته
زبونم میگیره

وقتی که از تو دورم
یک ساله هر یه روزم
شمع شبستون میشم

آروم آروم میسوزم
به دل میگم شب تا سحر
یادش نکن دوباره
دلم میگه دیوونشم
دوستش دارم هنوزم

گلهای شادی رو ز قلبم نچین
شعله عشقو توی چشمام ببین
ببین که از تب عشق
دارم آب میشم آسون
توی دستای گرمت
منم برف زمستون
به من نخند عزیزم
پریشونم پریشون
وقتی که از تو دورم
آب واسه من میمیره
دلم میون سینه
پرنده ای اسیره
هزار و یک حرف تو دلم
برات نگفته دارم
وقتی نگام بهت میفته
زبونم میگیره

گلهای شادی رو ز قلبم نچین
شعله عشقو توی چشمام ببین
ببین که از تب عشق
دارم آب میشم آسون
توی دستای گرمت
منم برف زمستون
به من نخند عزیزم
پریشونم پریشون
وقتی که از تو دورم
یک ساله هر یه روزم
شمع شبستون میشم

آروم آروم میسوزم
به دل میگم شب تا سحر
یادش نکن دوباره
دلم میگه دیوونشم
دوستش دارم هنوزم
دوستش دارم هنوزم
دوستش دارم هنوزم
دوستش دارم هنوزم

جدائي از حد که بخواد بگذره
فاصله بين ما يه ديوار ميشه
قهر اگر با کينه سازش کنه
دل بخدا زارو گرفتارميشه
ما که با هم زندگي رو ساختيم
سفره عشقو با هم انداختيم

تکيه بهم داديمو با سادگي
گريه کنون دل رو بهم باختيم
حيفه بپايان برسه عشقمون
به مرز حرمان برسه عشقمون
مست غروره همه تاروپودم
غرور تو ارزوني وجود
اين دستاي من تو اونارو بگير
تو فاتحو من توي چنگت اسير
گريه من اگر که مقصود توست
مسکن روح تب آلود توست
اين اشکهاي من چشماتو وا بکن
مرگ غرورم رو تماشا بکن
ما که با هم زندگي رو ساختيم
سفره عشقو با هم انداختيم

تکيه بهم داديمو با سادگي
گريه کنون دل رو بهم باختيم
حيفه بپايان برسه عشقمون
به مرز حرمان برسه عشقمون

اول آشناییمون حرفا چه شاعرانه بود
نگاه تو تو چشم من چه پاک و صادقانه بود
اول آشناییمون عزیز و دردونه بودم
به چشم مست و عاشقت
گوهر یکدونه بودم

حالا چی هستم واسه تو
حالا کی هستم واسه تو
یه جام خالی از شراب
شکستنی مثل حباب

اول آشناییمون برای تو راه بودم
شعر بودم شور بودم الهه ناز بودم
اول آشناییمون واسم یه پروانه بودی
من همه سادگی و تو عاشق و دیوونه بودی
حالا چی هستم واسه تو
حالا کی هستم واسه تو
یه جام خالی از شراب
شکستنی مثل حباب

اول آشناییمون برای تو راه بودم
شعر بودم شور بودم الهه ناز بودم
اول آشناییمون واسم یه پروانه بودی
من همه سادگی و تو عاشق و دیوونه بودی
حالا چی هستم واسه تو
حالا کی هستم واسه تو
یه جام خالی از شراب
شکستنی مثل حباب

اول آشناییمون حرفا چه شاعرانه بود
نگاه تو تو چشم من چه پاک و صادقانه بود
اول آشناییمون عزیز و دردونه بودم
به چشم مست و عاشقت
گوهر یکدونه بودم

حالا چی هستم واسه تو
حالا کی هستم واسه تو
یه جام خالی از شراب
شکستنی مثل حباب
یه جام خالی از شراب
شکستنی مثل حباب
یه جام خالی از شراب
شکستنی مثل حباب

اون که یه روزی وحشت جدایی
قلبشو تو سینه ز غم میلرزوند
بدیهامو میدید و دم نمیزد
بازم برام قصه خوبی میخوند
اونکه اگه ازش جدا میشدم
دیوونگیهاش منو برمیگردوند

اون که یه روزی وحشت جدایی
قلبشو تو سینه ز غم میلرزوند
بدیهامو میدید و دم نمیزد
بازم برام قصه خوبی میخوند
اونکه اگه ازش جدا میشدم
دیوونگیهاش منو برمیگردوند
اون که یه روزی واسه من خدا بود
با قصه غصه هام آشنا بود
اون که یه روز سنگ صبور من بود
حوض بلور چشمه نور من بود
حالا دیگه مثل گذشته ها نیست
نگاش غریبه ست دیگه آشنا نیست

حالا دیگه مثل گذشته ها نیست
نگاش غریبه ست دیگه آشنا نیست

منم اون که برای تو میمیرم
نفسم ز خیال تو میگیره
تویی آنکه بهانه فردایی
تویی آنکه جوان سراپایی

موج بی آرامم
اشک بی فرجامم
خسته از خویشم
بی تو من میمیرم
بی خبر بگذاری
گر ندی بیشم
چه کنم با تو اگر
که مدارا نکنم
چه کنم گر غم خود
به تو حاشا نکنم
چه بگویم که مرا
نبود ذوق سخن
به که گویم که دلم
شده بیگانه ز من

منو خسته ز خود بودن
منو بی تو نیاسودن
منو این همه تنهایی
غم عشق و شکیبایی
تویی آنکه بهانه فردایی
تویی آنکه جوانه سراپایی
منم اون که برای تو میمیرم

نفسم ز خیال تو میگیره
چه کنم با تو اگر
که مدارا نکنم
چه کنم گر غم خود
به تو حاشا نکنم
چه بگویم که مرا
نبود ذوق سخن
به که گویم که دلم
شده بیگانه ز من

منو خسته ز خود بودن
منو بی تو نیاسودن
منو این همه تنهایی
غم عشق و شکیبایی
تویی آنکه بهانه فردایی
تویی آنکه جوانه سراپایی
منم اون که برای تو میمیرم

نفسم ز خیال تو میگیره
چه کنم با تو اگر
که مدارا نکنم
چه کنم گر غم خود
به تو حاشا نکنم
چه بگویم که مرا
نبود ذوق سخن
به که گویم که دلم
شده بیگانه ز من

منو خسته ز خود بودن
منو بی تو نیاسودن
منو این همه تنهایی
غم عشق و شکیبایی
تویی آنکه بهانه فردایی
تویی آنکه جوان سراپایی
منم اون که برای تو میمیرم

نفسم ز خیال تو میگیره
چه کنم با تو اگر
که مدارا نکنم
چه کنم گر غم خود
به تو حاشا نکنم
چه بگویم که مرا
نبود ذوق سخن
به که گویم که دلم
شده بیگانه ز من
به که گویم که دلم
شده بیگانه ز من

حیف حیف که عمرم
به پای تو هدر شد

حیف از جوونیم
که با تو بی ثمر شد
خونه تو گوشه زندون واسه من بود و بس
عشق تو یک خواب پریشون واسه من بود و بس
روز رو لبهام خنده به ظاهر اگه جون میگرفت
شب که میشد چشمای گریون واسه من بود و بس
حیف حیف که عمرم
به پای تو هدر شد

حیف از جوونیم
که با تو بی ثمر شد

وای نگو نگو دلا قدرتو میدونه
پیر اگه بشه دیگه با تو نمیمونه
باز ملامتش نکن چشمای گریونم
اونکه از نگاه تو چیزی نمیخونه
چیزی نمیخونه
حیف حیف که عمرم
به پای تو هدر شد

حیف از جوونیم
که با تو بی ثمر شد

وای نگو نگو دلا قدرتو میدونه
پیر اگه بشه دیگه با تو نمیمونه
باز ملامتش نکن چشمای گریونم
اونکه از نگاه تو چیزی نمیخونه
چیزی نمیخونه
حیف حیف که عمرم
به پای تو هدر شد

حیف از جوونیم
که با تو بی ثمر شد
حیف حیف که عمرم
به پای تو هدر شد

حیف از جوونیم
که با تو بی ثمر شد

قلب منه که پیش تو
سنگ صبور بی وفا

حیفه که قلبت از وفا
این همه دوره بی وفا
از صبح تا شب از شب تا صبح
هی انتظار هی انتظار
مردم دیگه مردم دیگه
من خسته و دل بیقرار
من میدونم که عاشقی
بی سر و سامونی داره
شادی و غم با هم میاد
سر به گریبونی داره
عاشق پریشونی داره

تو رو میخواد تو رو میخواد
هر چی که آزارش کنی
میخواد به زنجیر جنون
بازم گرفتارش کنی
نمیتونم راضی کنم
باز این دل دیوونه رو
نمیتونم بیرون کنم
این دشمن تو خونه رو
قلب منه که پیش تو
سنگ صبور بی وفا

حیفه که قلبت از وفا
این همه دوره بی وفا
از صبح تا شب از شب تا صبح
هی انتظار هی انتظار
مردم دیگه مردم دیگه
من خسته و دل بیقرار
من میدونم که عاشقی
بی سر و سامونی داره
شادی و غم با هم میاد
سر به گریبونی داره
عاشق پریشونی داره

تو رو میخواد تو رو میخواد
هر چی که آزارش کنی
میخواد به زنجیر جنون
بازم گرفتارش کنی
نمیتونم راضی کنم
باز این دل دیوونه رو
نمیتونم بیرون کنم
این دشمن تو خونه رو
قلب منه که پیش تو
سنگ صبور بی وفا

حیفه که قلبت از وفا
این همه دوره بی وفا
از صبح تا شب از شب تا صبح
هی انتظار هی انتظار
مردم دیگه مردم دیگه
من خسته و دل بیقرار
من خسته و دل بیقرار
من خسته و دل بیقرار

دو تا کفتر بودیم همخون و آواز
شبا در لونه و روزا به پرواز
الهی خیر نبینه مرد صیاد
که آن دوی مرا برده به شیراز

تو شهرت داده ای بد نامیم
مگر چه خدمت بد کرده بودم
برو برو برو بیزارم از تو
خیال دارم که دست بردارم از تو
جون جونم نا مهربونم شو خواب ندارم

دلم امروز به آرومی خود خو کرده
وای جونم آی دلبر
یاد چشمون سیاهش منو جادو کرده
آی جونم آی دلبر
دلم پیش پر میزنه
به هر دری در میزنه
به هر خونه سرمیزنه
دلم دلم دلم

هنوز از دست غمش دیده مو گریونه
آی جونم آی دلبر
بعد عمری هنوزم مرغ دلم نالونه
آی جونم آی ذلبر
میرم میگردم سر به سر
دشت و دمن کوه و کمر
میرم از او گیرم خبر
میرم میرم میرم

خدا مهربونه یار عاشقونه
دل ما جوونه وای وای وای
خودش خوب میدونه که بر جون عاشق
جدایی گرونه وای وای وای

عزیزم کجایی آی کجایی آی کجایی
دل شیرازیم امشو کجایی وای
آآآآآ...
بخدا مثل دلم شکل دلم پیدا نمیشه هیچ دلی
مثل این دل که شده رسوای تو رسوا نمیشه خوشگله
ابرو کمونی خوشگله
نامهربونی خوشگله
دلم سی تو پر میزنه
خودت میدونی خوشگله

بخدا مثل دلم شکل دلم پیدا نمیشه هیچ دلی
مثل این دل که شده رسوای تو رسوا نمیشه خوشگله
ابرو کمونی خوشگله
نامهربونی خوشگله
دلم سی تو پر میزنه
خودت میدونی خوشگله